Ağ’ın Bir Teli Olmak

Yazar: Mehmet İnce

Siz değerli meslektaş, arkadaş ve dostlarıma çelik gibi kuvvetli bir Ağ ile olan hikayemden bahsetmek istiyorum.

Bana kalemi elime aldırtan bu hikaye, 22 Aralık 2018 Cumartesi sabahı heyecanla gittiğim, Gaziantep Sanko Okulları’nda düzenlenen Eğitimde İyi Örnekler Yerel Çalıştayı ile başladı. Orada düzenlenen birbirinden değerli oturumlara katılırken, tek hissettiğim öğrencimin gözünde de gördüğüm umudun ta kendisiydi.

Bağlanmıştım bir şeylere; adını ve ağını duyduğum bir gönül işine.

Diğer görüşmemiz ise umudun, duygularımın, yalnız olmadığımın, yenilenme arzumun ve kalıpları teker teker kırma isteğimin ayyuka çıktığı muhteşem 2019 Yaz Buluşması’ydı… İfade etmek istediğim o kadar güzel ve naif düşüncelerim var ki; yazsam roman olur derler ya, aynen öyle. Özetlemek için bir kaç noktaya değinmek istiyorum.

Özyeğin Üniversitesi’ne girdikten sonra, koridoru geçip o merdivenlerden aşağıya doğru inerken, karşımda yıllardır tanıdığım arkadaşlarımı görmüşçesine samimi bir ortama geldiğimi iliklerime kadar hissettim. Bir anda bir çemberin içinde buldum kendimi. Evet, bağlanıyordum Ağ’a ilmek ilmek…

Beni derinden etkileyen ayrıntılardan en önemlisi oturumlar dışında yemekhanede sıradayken, yemek yerken, çay içerken, yürürken, kısacası her an eğitim ve öğretimden ilham alarak, “ne yapsak daha güzel olur”u konuşan, birbirine kenetlenmiş öğretmenlerdi.

Öğretmen Ağı ile tanışmadan önce çaresizdim, kalıpların içinde hapsolmuş hissediyordum, aslında onca öğretmenin olduğu öğretmenler odasında yalnızdım. Şimdi ise değişimin öğretmenle başladığına inanan, bu parolayla yola çıkan, bir çığ gibi büyüyen bir Ağ’a takılıp kaldım. İyi ki varsın Öğretmen Ağı…

Son olarak geçenlerde okuduğum ve bana Ağ’ın çalışma prensibini hatırlatan şu alıntıyı paylaşmak istiyorum:

“Yaşamın örümcek ağını ören insanın kendisi değildir. O, bu ağda sadece bir teldir ve bu ağa yaptığı katkıyı aslında kendi yaşamına yapmaktadır.”