Öğretmen Ağı 2022 Kavuştay Güncesi: Oda’dan Dünya’ya

Yazar: Okan Aksoy

Aradığını bulamayış yol doğurur. Her yüzünü dönüş, yüz dönüşlerle söner. Yüzün yola döner. Dördün duvarla çarpıldığı bir odada yol yoktur.

Varoluşsal bir sancımın eseri; sesimi duyurmak. Sesimin karşılık bulması, karşıtlık bulması, çoğalması beni de çoğalıyor. Öğretmen olma yolum, dert edindiğim şeylerle var oluyor. Sesimin duyulmadığı, duyulanın sesim olmadığı, yanlışların ve vasatlığın yüceltildiği, anlam arayışından uzak bir iklimde var olma mücadelesi veriyordum. Öğretmen olarak benden beklenen var olan ve işleyen bir sistemde icat çıkarmadan uyum sağlamamdı. Ait olamadan sağlanan uyumun tükettiğini biliyorum. Tükenmeye başlayan öğretmenleri görüyorum.

Bir oda bazen çok büyüktür.

Yalnızlığı çoğaltan bir odada her gün, her ay, her yıl görmediğin şeyler görürsün. Farketmediğin duvar boyası, gözüne hiç ilişmeyen düşmüş dolap kapağı, her gün baktığın ama orada olmayan ayna… tek başına olduğunda görünen, tek başına bırakıldığında görünmez. Bazen bir öğretmenler odası yalnızlığınla büyüktür.

Aradığını bulamayış yol doğurur.

Yalnızlaşan öğretmenin sancısı umudu ile sarılıdır. Arayışın umutla başladığı bir yolda karşılaştığın sesler sen olur. Sen onlar olursun. Böyle bir umutla Dünya’nın tüm yolları seni aynı yüzlere götürür. Bazen Dünya bir odadan küçüktür.