Çok Sesli Bir Hikaye

Yazar: Cansu Oluk ve Emine Beyaz Şenyuva

Sizlere topluluğumuzun oluşum hikayesinden bahsetmek istiyoruz. Bazı anlar vardır size iyi ki dedirtir. Bu topluluk da o an sayesinde oluştu desek yanlış olmaz. Temel Düşünme Becerileri Programı’ndayken bir konu hakkında okul öncesi öğretmenleri olarak pedagojik alanda tartışmak üzere zoom odamıza geçmiştik. Bilirsiniz; eğitimciler bir araya geldi mi konuşulacak o kadar çok konu vardır ki süre hiçbir zaman yetişmez. Bize de yetmedi tabii ki.

Ağ’da Türkiye’nin dört bir yanından öğretmenlerle eğitimin geleceğine dair paylaşıyor, umutlanıyor ve gelişiyoruz. Pandeminin ve eğitim sisteminin üzerimize attığı yükleri birbirimize anlattıkça iyileşiyor ve hafifliyoruz. Aradan birkaç gün geçtikten sonra; neden Öğretmen Ağı’nda sadece okul öncesi öğretmenlerine ait olan, birlikte paylaşımlar yapacağımız, umutlanacağımız, iyileşeceğimiz bir topluluk olmasın ki diye düşündüm. Özellikle de pandemi döneminde hepimiz evden çocuklarla ders yapmaya çalışırken, büyük bir belirsizlik içerisine düşmüşken, kalabalıklar içinde kendimizi yalnız hissediyorken bu topluluğa çok ihtiyacımız olduğunu hissettim. Serüven böylece başlamış oldu.

Duygu ve düşüncelerimizi ifade edecek bir alanda buluşmak ne güzel olurdu diye düşündük. İçimizden geldiği gibi, olduğumuz gibi, bir çerçeveye sığmadan ve sığdırmadan anlamak, anlaşılmak…

Mesleğe, öğretmenin esenliğine, insana, doğaya, kitaplara dair heybemizde ne varsa paylaşmaya niyetlendik. Bunun ötesinde birlikte üretmek, duygudaşlığımızı beslemek için Ağ’daki diğer okul öncesi öğretmeni arkadaşlarımızla bağlantıda olmanın yararlı olacağını düşündük ve tabii sonradan sadece okul öncesi öğretmenleri ile sınırlı kalmamamız gerektiğini fark ettik. Kendi okullarımızdaki meslektaşlarımızdan bulamadığımız aidiyeti Ağ’da yakalamanın huzuru ile yola çıktık.

Çok renkli, farklılıklarla zenginleşen ve eğitimin her kademesindeki öğretmenlerle deneyimlerimizi paylaşacağımız, multidisipliner etkileşimlere açık olacağımız bir buluşma evreni hayal ettik. Yaptığımız beyin fırtınasında “Ne de olsa her insan bir evrendir.” diye düşünerek topluluğumuza Çok Sesli Düşünceler ismini koyduk.

Okul öncesi öğretmenleri oyun arkadaşıdır dedik ve bir araya geldiğimizde oyun oynamayı ihmal etmedik. Her oturumumuzu oyunla açtık, birbirimize ısındık, eğlendik, öğrendik. İlk toplantılarımız; bulunduğumuz alanı kendimizi ifade etmek için doyasıya konuşmalarla, tanışma süreciyle geçti. Anlamaya anlaşılmaya ne çok ihtiyacımız vardı…

Sonrasında düşüncelerimiz ses buldukça hep birlikte serüvenimiz, adhokratik topluluk olmanın özeni ve güveni ile kendiliğinden şekilleniverdi.

Topluluğumuzda özellikle şu dönemde ihtiyacımız olan en önemli konulardan biri olduğunu düşündüğümüz çocuk kitaplarına eleştirel gözlüklerimizden bakıyor, sosyal-duygusal öğrenmeyi, ve eğitime dair konuşul(a)mayanları konuşuyoruz. Okul öncesine dair gündemi tartışıyor, mesleğimize dair olumlamalarla birbirimize iyi geliyoruz. Okul öncesi öğretmenleri ve tabii ki bizimle olan sınıf öğretmenimizin de katkısıyla, ayrı tutulmanın sancısını yaşadığımız bu zamanlarda dayanışma içinde mesleki itibarımızın olumlu savunucuları olmaya gayret ediyoruz.

Bu iyilik halimizin önce bizleri; sonra çocuktan-veliye eğitim süreçlerinde temas ettiğimiz herkesi ve her şeyi dönüştüreceğine inanıyoruz.