İçlerine Gökyüzü Kaçmış İnsanlar

Yazar: Gökhan Atik

Zamanın içinde bir pinpon topu misali ileri geri hareket ediyor zihnim. Düşüncelerim kâh Öğretmen Ağı’nın fikir aşamasında olduğu zamana değiyor, kâh 2019 Yaz “Kavuştayı”na çarpıyor. Aklın hovardalığı bu ya, sürecin tümüne şahitlik etmiş biri olarak küçük detaylar dahil yaşanmış her şeye dokunarak dolaşıyor zihnim.

Önce “Öğretmenler için ne yapabiliriz?” sorusu, ardından 11 öğretmenle araştırma süreci, 46 öğretmenin katılımıyla başlayan ilk toplantılar, Topuk Yaylası ve Gümüldür çalışmaları, Koç Okulları’nda gerçekleşen ilk iki yaz buluşması…

Sonra birlikte ürettiğimiz Fiziksel Etkileşim Araçları: Karşılaşmalar, Deneyim Paylaşımları, Bir Öğretmen Bir Disiplin, Öğretmenden Öğretmene, Düşünme Becerileri, Yaratıcı Problem Çözme Programı…

O günlerde, Değişim Elçisi İhsan Menteş’in dediği gibi “tepeye doğru yuvarlayarak büyütüyorduk kar topumuzu”. Çok yol yürüdük, bazılarımız yolda döküldü, birçoğumuz ise yolda takıldı ağa. Hep hazır bir bavul bulundurduk yanımızda. Her çağrıya koştu arkadaşlarımız. Her çağırdığımızda geldi dostlarımız.

Tanıştık, beslendik, paylaştık… Sonunda tam bir ağ olmuştuk. Kendi enerjisini kendisi üreten, ürettiklerini çıkarsız paylaşan, emeğini, zamanını ve birikimlerini aynı havuza dolduran bir ağ. Ülkenin birçok şehrinde binlerce öğretmene temas etmiş, binlerce öğrenciye dokunmuştuk ve bunu çoğaltacağımıza olan inancı hep beraber güçlendirmiştik.

Elimizde “yalnızlığımızdan” başka hiçbir şey yokken “Mars’a okul açmayı” hedef koymuştu Batuhan Aydagül.

Gülmüştük ama içten içe koyduğu hedefin zihnimizdekilerle örtüşüyor olmasına sevinmiştik. “Acaba”ların arasına sıkışmış bir umut hikayesidir Öğretmen Ağı; gelecekte ne olacağını bilmeyen, ancak ne yapmak istedikleri konusunda ortak düşünüp hissedenlerin hikayesidir.

Öğretmen Ağı; içlerine gökyüzü kaçmış insanların hikayesidir.

Öğretmen Ağı bir niyet beyanıdır. Pedagoji alanına, çocuğa ve ülkenin geleceğine dair en iyi niyetlerin toplu bir beyanıdır.

2019 Yaz Buluşması’na işte bu akıl, irade ve beklentileri bavullarımıza koyarak geldik.

“Değişim öğretmenle başlar” diyerek, “kalıpları kırarak” değişime olan inancı güçlendirmek için gelmiştik.

Neydi kalıp? Herhangi bir şeyin tıpatıp aynısından binlercesini üretmeye yarayan şey değil miydi?

Oysa biz tuzluk ya da mandal üretmiyorduk. Çatal, kaşık ya da bıçak yapmıyorduk ki aynı kalıpları kullanalım. Biz çocuklarla, gençlerle çalışıyorduk. Ruhları, eğilimleri, istekleri, beklentileri, yaşama bakışları birbirinden farklı milyonlarca çocuk ve genç. Bu yüzden onları torna tesviye makinesinde çekilmiş ya da bir alçı kalıbına dökülmüş gibi yetiştiremezdik. 2019 Yaz Buluşması. Böyle olmasına itiraz edenlerin, değişime inanıp kalıpları kıranların geldiği bir kavuştaydı.

Organizasyonun son derece iyi yapıldığı, en üst düzeyde paylaşımların yaşandığı, bol bol fotoğrafın çekildiği, kahkahaların sınırsızca atıldığı; adil, eşit ve tam demokratik bir üç gün geçirdik. Yalnızlık duygusundan,”birlikte yapabiliriz”e gelmiştik artık. Herkes hangi kentte olduğuna bakmadan işbirlikleri geliştiriyordu. Sürece katabileceklerini cömertçe ortaya koyuyor, ihtiyaç duyduklarını ise çekinmeden talep ediyordu.

Bizim aradığımız tam da buydu ve Öğretmen Ağı ile gerçekleşti. Artık şaşmaz bir inançla biliyor ve inanıyorum ki: İçlerine gökyüzü kaçmış insanlar, yarın bir gün güneşi doğuracaklar…