Üç Sihirli Kelime: Merak, Mutluluk, İnanç

Yazar: Ahmet Canbaz

Bir dili öğrenme süreci, farklı aşamalardan oluşur. Başlangıçta sesler, sonra kelimeler, sonra cümleler ve sonunda hikayeler, önceki öğrenmenin üzerine koyulmuş yeni bilgiler. Öğretmen için de böyledir öğrenme. Öğretmenden öğretmene, öğrenciden öğretmene etkileşim ile adım adım büyüyen bir kazanımdır.

Okulda Sema Can Öğretmenimin tavsiyesi ile geliştirdiğim bir yaratıcı yazma etkinliği “Doğaçlama Çanakları ve Betimleme Kutuları” ile başladı tüm serüven. 15. Eğitimde İyi Örnekler Konferansı’nda sunum yapma imkanı bulmamın ardından, Öğretmen Ağı ile tanıştım. Sonrasında ise, Ağ öğretmenlerinin geliştirdiği ve öğrencilerin yaratıcı düşünmelerine olanak veren Hata Kapsülü çözümünü, İzmir’de yapılan bir etkinlikte dinleme imkanı buldum. Ülkenin her bir köşesinden öğrenme ve öğretmeye meraklı meslektaşların eğitim için bir damla olduğu, bu damlaların ise bir denize dönüştüğü yerdi Öğretmen Ağı. Bu yapının tüm ülkeyi saran bir ağ olduğuna, Eğitimde İyi Örnekler Tunceli Yerel Çalıştayı’nda da şahit olmuş, birçok etkinlik ve eğitimden farklı olarak kendisini İstanbul dışına hiç kimsenin tahmin edemediği bir bölgeye taşımıştı. Tunceli’de görev yapan öğretmenlerin sorunlarını dinlemiş, onlara yardımcı olabilmek adına önerilerde bulunmuş, o bölgede yaşayan öğretmenlerin bilgileri ile beslenmiş ağ içindeki meslektaşlar gözüme çarpıyordu.

Günler sonra bir sabah telefon geldi: “Ahmet Hocam iyi günler. İzmir’de düzenlenecek olan Öğretmen Ağı Yaratıcı Problem Çözme Programı’na (YPÇ) katılmak ister misiniz?” Öğretmenin her alanında farklılık yaratmak isteyen bir öğretmen için bu bulunmaz fırsatı geri çevirmek mümkün değildi elbette. “Tabii ki, seve seve katılırım.” Artık ben de bir damlaya dönüşmüş, eğitimde değişim için çabalayan bir denizin parçası olmuştum.

Öğretmen Ağı YPÇ buluşması günü gelmiş, farklı bir heyecan ve bilinmezlik ile güne başlamıştım. Van’dan, Ankara’dan, İstanbul’dan ve hatta Ordu’dan gelen öğretmenler, eğitimde bir farkındalık için toplanmış, birbirlerinden beslenme imkanı bulmuştu. Meslektaşların ortak paylaşım noktaları yaşanmışlıklar, problemler, yetersizlik ve ilgisizlik gibi birçok sorundu ve Ağ içindeki öğretmen topluluğu, bu sorunlara karşı tek bir vücut olmayı amaçlamıştı. İlk gün, ilk öğrenim: “Probleme aşık ol.” Ne kadar da doğru bir bilgi. Probleme aşık ol, onu tanı ve içselleştir ki kalıcı çözüm üretebilesin. Her paylaşım günü, yeni bilgiler edinme ve edindirme isteği ile erkenden çıkılan yol, yüzünde tatlı bir gülümseme ve içini kaplayan bir duygu “merak”. Süreç sonunda, uzun uğraş ve araştırmalar sonucunda ortaya çıkan ürün, öğretmenlerin içindeki umut, inanış, ürünü uygulayan öğrencilerin gözündeki mutluluk, yeterlilik ve başarmışlık duygusu olmuştu. Tüm bu çıkarımlar, bir öğretmenin en büyük motivasyon kaynağı ve umudu olsa gerek.

İzmir’de üçüncüsü düzenlenen Yaratıcı Problem Çözme Programı bitmiş olsa da, ülkenin her bir bölgesinden günün birinde yaşadığın sorunlara destek olabilecek meslektaşlarının olduğunu ve arkanda yeni bilgiler edinmeni sağlayacak sıkı bağlar ve desteğe duyduğun inancın bitmesi mümkün değil. Seni güçlendiren, umutlandıran hatta daha çok sorgulamanı ve araştırmanı sağlayan büyük bir güç Yaratıcı Problem Çözme Programı’ndan geriye kalan.

Bu güç, umut, mutluluğu yaşam heybeme koymamı sağlayan Öğretmen Ağı’na ve beni bu Programda destekleyen kurumum İTÜ GVO Özel İzmir Okulları’na teşekkür ederim.